Bel ağrısı, toplumda oldukça yaygın bir şekilde insanları etkileyen önemli bir sağlık sorunudur. İnsanların yaklaşık %80’i yaşamlarının bir bölümünde bel ağrısı çeker. Bu ağrı bazen kısa süreli olup hızla geçerken, bazen de uzun süre devam ederek kişinin yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir. Bel ağrısı, iş ve sosyal yaşamdan günlük aktivitelere kadar geniş bir yelpazede olumsuz sonuçlara yol açabilir.

Bel ağrısının en yaygın nedenlerinden biri travmadır. Travmanın şiddetine bağlı olarak belde yüzeysel dokulardan omurlara, sinirlere kadar değişen hasarlar meydana gelebilir. Hafif travmalar genellikle ilaç tedavisi ve dinlenmeyle bir haftada geçerken, daha ciddi travmalar uzun süreli tedavi gerektirebilir.

Doğuştan yapısal bozukluklar, omurga şekil bozuklukları olan kişilerde de bel ağrısı ortaya çıkabilir. Bu bozukluklar bazen gözle görülür anormalliklerle kendini gösterirken, bazen de görüntüleme yöntemleriyle belirlenir.

Yaşın ilerlemesi, yapılan meslek ve genetik yapının etkisiyle omurgada dejeneratif değişiklikler meydana gelebilir. Disk ve bağlarda yaşlanmayla oluşan yırtılma, aşınma ve deformasyon sonucu bel ağrısı yaşanabilir.

Fazla kilolu olmak, bel ağrısının nedenleri arasında kabul edilir. Eklemlerdeki kalınlaşma, kireçlenme ve diskin dejenerasyonu gibi etkenler sinir elemanlarının geçtiği kanallarda daralmaya yol açabilir.

Bel kayması olarak bilinen spondilolistezis, bel ve bacak ağrısına neden olabilir. Bu durum, halk arasında bel fıtığı ile karıştırılabilir, ancak ikisi farklı rahatsızlıklardır.

Sinir dokusu hastalıkları, romatizmal hastalıklar, iltihabi hastalıklar, damar rahatsızlıkları, tümörler, kistler, iç organ hastalıkları gibi birçok sistemik hastalık da bel ağrısına yol açabilir. Osteoporoz, jinekolojik hastalıklar, kas hastalıkları, psikolojik bozukluklar ve şeker hastalığı da bel ağrısına neden olabilir.

Hastaların çoğunda bel ağrısına bacak ağrısı eşlik eder. Ancak bu belirtiler teşhis için yeterli değildir. Hastaların tüm şikayetleri dinlenmeli ve gerekli tetkikler yapılmalıdır. MR, EMG, bilgisayarlı tomografi gibi görüntüleme yöntemleri teşhiste önemli rol oynar. Ayrıca kan ve idrar testleri de rutin incelemelerde kullanılır.

Doğru teşhisin ardından bel ağrısı tedavisine başlanır. Bel fıtığı olan hastalar genellikle cerrahi tedavi gerektirenler ve gerektirmeyenler olarak ikiye ayrılır. Erken aşamada teşhis edilen bel ağrısı, genellikle konservatif tedavi yöntemleriyle iyileştirilebilir. Bu yöntemler arasında dinlenme, sert yatakta yatma, fizik tedavi, kas gevşetici ve antienflamatuvar ilaç tedavisi bulunur. Gerekli durumlarda egzersizler, lazer tedavisi ve psikoterapi de uygulanabilir. Cerrahi dışı yöntemlerle tedavi edilemeyen veya ileri derecede rahatsızlık veren durumlarda ameliyat gerekebilir. Ameliyat genellikle bel fıtığı nedeniyle bel ağrısı çeken hastalarda uygulanır. Tedavi planı, altta yatan rahatsızlığa göre şekillendirilir.